انواع موضع تنيس
موضع نيمه باز
اين موضع جايي بين باز و بسته است و موضعي بسيار انعطاف پذير است. پاها به صورت مورب به سمت شبكه قرار مي گيرند. اين امكان را براي چرخش شانه زيادي فراهم مي كند و مي توان تنه را پيچيد ، قبل از اينكه در شات باز شود تا قدرت شات افزايش يابد. اين ماده معمولاً در تنيس مدرن خصوصاً توسط "بازيكنان برتر و حرفه اي روي فورهند" مورد استفاده قرار مي گيرد. از اين موضع گيري مي توان از عقب دستي هاي دو دست نيز استفاده كرد.
موضع بسته
موضع بسته حداقل استفاده شده از سه موضع اصلي است. يك پا بيشتر به سمت تور قرار دارد و پاي ديگر آن فاصله دارد. يك تراز مورب بين پاها وجود دارد. اين امكان را براي چرخش موثر تنه به منظور افزايش قدرت ضربه مي دهد. معمولاً براي پخش عكسهاي بك هند استفاده مي شود و به ندرت مي توان عكسهاي فورهند را از آن پخش كرد. ضربه به اين وضعيت ممكن است باعث شود پاي عقب كاملاً از زمين خارج شود و وزن بدن كاملاً به قسمت جلويي منتقل شود.
موضع خنثي
گاهي اوقات به اين حالت مربع نيز گفته مي شود. يك پا نزديك به تور و جلوتر از پاي ديگر قرار دارد كه پشت و همسو با آن است. هر دو پا با زاويه 90 درجه با تور هم تراز هستند. موضع خنثي اغلب زود آموزش داده مي شود زيرا "اين به مبتديان اجازه مي دهد تا در مورد تغيير وزن و چرخش بدن اطلاعات كسب كنند." Forehands و backhands ممكن است از آن ساخته شوند.
يك تنيسور با مهارت هشت شوت اساسي در كارنامه خود دارد: سرويس ، فورهند ، بك هند ، والي ، نيمه والي ، ضربات سرشانه ، دراپ شات و لوب.
گرفتن يك روش نگه داشتن راكت است تا بتواند در طول مسابقه شليك كند. گرفتن هنگام برخورد به توپ بر زاويه صورت راكت تأثير مي گذارد و بر سرعت ، چرخش و قرارگيري ضربه تأثير مي گذارد. بازيكنان در طول بازي از دسته هاي مختلف استفاده مي كنند ، از جمله قاره ("دست دادن") ، شرقي (مي تواند نيمه شرقي يا كاملا شرقي باشد. معمولاً براي عقب دست استفاده مي شود.) ، و غربي (نيمه غربي يا كاملا غربي ، معمولاً براي فورهند) گرفتن) گرفتن اكثر بازيكنان بسته به اينكه چه ضربه اي مي زنند ، در طول مسابقه دسته ها را عوض مي كنند. به عنوان مثال ، عكس هاي برش خورده و در خدمت گرفتن نياز به گرفتن قاره است.
برچسب: پوكر آنلاين،